ПОВТОРНОЕ ПОСЕЩЕНИЕ НАМИ БРАТСКОЙ МОГИЛЫ.
МЫ У МОГИЛЫ ДЕДА.

Находка и первое Посещение братских могил дедушки С. Мухамметши и его брата Муртазы.

      20 мая 2023г я с сыном Маратом ездили повторно на могилу нашего деда Мухамметши Садекова (1910-10.12.42г), который умер от ран в госпитале на Новгородской земле.

Если в прошлый раз с супругой Гульзифой ездили в поезде, то в этот раз на машине.
Данное свое слово в тот раз перед дедом, что обязательно мы еще приедем- сдержали. В этот раз в братской могиле установили и свою надмогильную плиту. Сделаны фотографий и видеоматериал.
     Впечатления, эмоции, гордость - что от первой, что от второй поездки – не забываемыми будут до конца жизни.
     Преодоление расстояния на машине 1150км - никак небыло утомлением - оно компенсировалось теплой солнечной погодой, хорошим настроем, чувством удовлетворенности от проделанной работы.

   И, конечно же, благодарности всем тем, кто содержит состояние этой братской могилы в надлежащем виде. Спасибо!

  Ниже, скриншотом я объединил 2 фото. В первом запечатлена фамилия нашего деда Садекова Мухамметши, на втором - фрагмент списка из интернета о захороненных в этой братской могиле из 309 погибших.

                                           --------------------

                                          --------------

                                            -------------------

 МИН БАБАМ КАБЕРЕ АЛНЫНДА.

И, балакаем, әллә бу синме,
Көттем...әй көттем бит сине.
Озак еллар ошанып тордым,
Килеп карарсыз дип мине.

Ятып калдым сугыш кырында,
Янымда сугыш иптәшләрем.
Алар мине тынычландырса да,
Барыбер өзелде бәгерләрем.

Туган якка кире кайтып
Күрәлмәдем әнкәй- әткәйне.
Ике балам ятим калдылар,
Сагындым хәләл җефетемне.

Туганнарым, күрешләрем
Барысы да күз алнымда.
Тик караңгы җир астында
Сагындыра барысын да.

Күрәлмәдем өч туганымны,
Алар да сугышта үлгәннәр.
Муртаза, Аллям һәм дә Әмир
Белмим кая күмелгәннәр.

Күпме авылдаш яшьли үлде
Бу сугыш кырларында.
Шул арада күп дусларым,
Каберләре – су астында.

Өметләндем кайтырмын дип,
Тик  сугыш ярам тирән булды.
Хәбәр итәлми үләм дидем дә,
Әзрәил җанымны алды.

Каян эзләрләр, кемнәр эзләр
Җир кырыендагы каберемне.
Кемнәр язар, кем җиткерер
Минем үлгән хәбәремне.

Еллар буе яттым каберемдә,
Мине югалттылар инде диеп.
Эзләмәсләр, табалмаслар
Аяк басмаган җиргә килеп.

Бар икән дөньяда адәмнәр,
Ул да булса - минем оныгым.
Менә баскан әле каршымда
Димәк, мин дә табылдым.

Ничек мине эзләп таптың,
Син, ошанычлы оныгым?
Күрешүгә әй мин бик шат,
Бер күрү белән таныдым.

Хәләл җефетең дә яныңда,
Анарга да рәхмәтләрем.
Оныклар барлыгын беләм-
Аларга да сәйләмләрем.

Еллар буе яттым кабердә,
Әй көтте бит сезне күңел.
Хәзер янымда сез басканнар,
Димәк, мин ялгыз түгел.

Еллар үтсә дә – онытмагыз,
Минем кебек солдатларны.
Катем-догалар укыгыз,
Искә алыгыз җаннарны.

(М.Максут. 08.05.23 ел)